W Polsce organizacją i
nadzorowaniem warcabowych turniejów, w tym Mistrzostw Polski
Kobiet i Mężczyzn w różnych kategoriach wiekowych,
Drużynowych
Mistrzostw Polski w warcabach polskich zajmuje się Polski Związek
Warcabowy (PZWarc). PZWarc, zgodnie z Ustawą o Sporcie
Kwalifikowanym, nadaje tytuły i kategorie warcabowe. Polski Związek
Warcabowy również nadzoruje polskie rozgrywki warcabowe w
warcabach klasycznych (64-polowych), w które gra się według
zasad obowiązujących w warcabach polskich.
WARCABY STUPOLOWE (PROFESJONALNE - MIĘDZYNARODOWE) W NAUCZANIU
Edukacja przez warcaby w szkole - Celem propagowania warcabów stupolowych jest zwiększenie umiejętności matematycznych polskich
uczniów w zakresie logiki, orientacji przestrzennej, myślenia analitycznego,
rozwiązywania problemów oraz kształtowanie ważnych cech osobowości, jak
odpowiedzialność, koncentracja, intuicja.
Warcaby odgrywają istotną rolę w nabywaniu i
kształtowaniu wielu umiejętności wykorzystywanych przez człowieka w ciągu
całego życia. Wprowadzenie nauki gry w warcaby wpływa
wszechstronnie na rozwój uczniów. Młodzież ucząca się grać w warcaby dostrzega
w nich przede wszystkim rozrywkę, nie zdając sobie sprawy, że bawiąc się
plastikowym wojskiem, uczą się i doskonalą swoje umysły. Grając w warcaby,
musimy przestrzegać pewnych określonych zasad i reguł. Każdy warcabista musi
więc wykazać się zdyscyplinowaniem ale i wyobraźnią. Biorąc pod uwagę powyższe,
można określić w jakich płaszczyznach warcaby wpływają na rozwój psychiczny i
intelektualny dziecka:
1. Rozwój
zainteresowań – uczeń poznaje nową dyscyplinę, której istotą jest samodzielne, logiczne
rozumowanie, łączące poszczególne elementy wiedzy w jedną harmonijną całość;
2. Aktywność twórcza – specyfika gry w warcaby wyklucza
odtwórcze traktowanie tego zagadnienia. Wszelkie próby bezmyślnego naśladownictwa
skazane są na niepowodzenie. Uczeń sam kreuje wydarzenia na warcabnicy i
ponosi za nie odpowiedzialność;
3. Rozwijanie
pamięci i uwagi
– główną umiejętnością w warcabach jest zdolność zreasumowania każdej pozycji w
sposób dynamiczny, w kategoriach najważniejszych jej elementów. Cała warcabnica
zostaje ukształtowana w przestrzenno-czasową postać, czyli wzorzec (P.G.
Zimbardo, F.L. Ruch: „Psychologia i życie”. Warszawa, 1997. s.198). Towarzyszy
temu rozwój wyobraźni wzrokowej i koncentracji;
4. Myślenie logiczno-wyobrażeniowe – ludzie myślą czasami za pomocą
wyobrażeń, które są obrazami psychicznymi rzeczywistych doznań zmysłowych
(Tamże, s.196) i ten właśnie rodzaj myślenia gra warcabowa rozwija najpełniej;
5. Rozwój
pozytywnych sfer osobowości – warcaby wykształcają poczucie obiektywizmu, uznawanie
prawd innych ludzi, uczą tolerancji i reakcji na niepowodzenia;
6. Konsekwencja i
wytrwałość w działaniu – uczniowie mający styczność z warcabami, zupełnie inaczej podchodzą do
porażek. Zazwyczaj ponownie starają się rozwiązać określony problem i czynią to
aż do skutku, podczas gdy ich rówieśnicy bądź rezygnują z wykonania zadania,
bądź też obniżają sobie skalę trudności;
7. Aspekty
wychowawcze –
można je rozpatrywać w kategoriach kary i nagrody. Czymże innym jak nie karą
jest przegrana? W dodatku wymierzona natychmiast i adekwatnie do czynu. To samo
można powiedzieć o nagrodzie, jaką bez wątpienia jest dla młodego człowieka
zwycięstwo, osiągnięte dzięki sile własnego umysłu.
Czymże więc są warcaby? W naszym
rozumieniu to nic innego, jak narzędzie stymulujące rozwój emocjonalny i
intelektualny dziecka, kształtujące jego osobowość i pozwalające na rozwój
twórczego potencjału, który drzemie w każdym młodym człowieku (Andrzej
Modzelan, Przegląd Szachowy, nr 5/2000 s. 29).
